تاثیر ابعادکمال گرایی در گرایش به طلاق در افراد متقاضی وغیرمتقاضی طلاق شهرستان شهرکرد سال 1392

اهداف پژوهش : اهداف این پژوهش شامل : تعیین رابطه ابعاد مختلف کمال گرایی در گرایش به طلاق در بین افراد متقاضی طلاق و افراد غیرمتقاضی طلاق ، رابطه سطح تحصیلات و دوره آشنایی قبل از ازدواج با گرایش به طلاق است . روش : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. همچنین با توجه به مقایسه ابعاد کمال گرائی و گرایش به طلاق در افراد متقاضی طلاق و افراد عادی، روش پژوهش پیمایشی از نوع علی- مقایسه ای می باشد. حجم نمونه تعداد 300 نفر می باشد که 150 نفر از متقاضیان طلاق که به دادگاه خانواده شهرشهرکرد مراجعه نموده بودند بطور دردسترس انتخاب شدند و 150 نفر دیگر از افراد عادی که تاکنون متقاضی طلاق نبوده اند پس از همگن سازی براساس ویژگی های تحصیلات ، سن ، محل سکونت و.. بطور دردسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های تحقیق شامل چهار پرسشنامه ، کمال گرایی مثبت و منفی ، ابعاد کمال گرایی، گرایش به طلاق و جمعیت شناختی جمعا به تعداد 84 سوال را تکمیل نمودند . یافته ها : یافته ها نشان می دهد بین کمال گرایی منفی و گرایش بالا به طلاق در متقاضیان طلاق و افراد عادی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد و در افراد عادی بین کمال گرایی مثبت و گرایش به طلاق رابطه معکوس و منفی می باشد ، از بین ابعاد کمال گرایی دو بعد کمال گرایی خویشتن مدارو دیگر مدار با گرایش به طلاق رابطه معنی دار دارد اما بین بعد جامعه مدارکمال گرایی و گرایش به طلاق رابطه ای بدست نیامد . از بین ابعاد کمال گرایی ، کمال گرایی منفی و بعد خویشتن مدار کمال گرایی می تواند پیش بینی کننده گرایش به طلاق باشد . همچنین علل اصلی گرایش به طلاق به ترتیب شامل عدم تفاهم ، اعتیاد و داشتن روابط پنهانی و خارج از ازدواج با فردی از جنس مخالف بدست آمده است . بین سطح تحصیلات متقاضیان طلاق و وجود دوره آشنایی قبل از ازدواج با گرایش به طلاق نیز روابط معناداری بدست آمده است . نتیجه گیری : کمال گرایی یکی از ویژگیهای پایدار شخصیتی است که سبک های تربیتی والدین در شکل گیری آن نقش مهمی دارند و این ویژگی با آسیب های روانشناختی متعددی در ارتباط است و در این تحقیق نیز رابطه آن با ناسازگاری زناشویی و گرایش به طلاق تایید گردید .